علی پوررجبی کارشناس ارشد مطالعات معمااری ایران صحنۀ اول: گلسار جوانان و گاهی میانسالان راه می‌روند، با هم گپ می‌زنند، چیزی می‌خورند البته اگر پولی درجیب داشته باشند و نگاهی به ویترین فروشگاه‌های رنگارنگ می‌کنند، عابران را دید می‌زنند، عبور می‌کنند و دست آخر برمی‌گردند.
دوات، زیباشهر: شهاب‌الدین تصدیقی؛ پژوهشگر مطالعات معماری ایران توریسم برای هر شهری یک نعمت است؛ آن هم از آن نعماتی که آب از لب و لوچه‌ی شهر و مسئولینش راه می‌اندازد! ولی چقدر حواسمان به دولبه بودن تیغ این نعمت است؟ هر ثروتی اگر به
فقدان طرح تجاری سازی و سامان‌دهی فضایی در پیاده‌راه رشت دوات، زیباشهر: سعیده قرشی – معمار، پژوهشگر گرگ و میش عصر است نه صبح، این یعنی اینکه گرگِ شب می‌خواهد میشِ روشنی را فراری دهد. شال و کلاه می‌کنم و پلیور پشمی‌ام را می‌پوشم. یک
دوات، زیباشهر: نوا توکلی مهر، معمار منظر عنوان این نوشته، ذهن مخاطبان را ناخودآگاه درگیر چند سوال خواهد کرد: چرا شهرهای آینده به «نوآوری» به مثابه «نیرو» نیاز دارند؟ و اصلا چرا نوآوری؟ چه چیزهایی در شهرهای آینده ارزش محسوب خواهند شد که به واسطه
سعیده قرشی معمار، پژوهشگر ادبیات، بیانِ زیبای مفاهیم ذهنی و احساس‌های درونی و اندیشه‌های بشری است؛ در قالب نافذ و گیرا و چون از زیبایی برخوردار است مردم را به سوی خود جذب می‌کند و با زندگی عجین می‌شود و از این منظر است که
