عصر روز شنبه، 12 بهمن ماه جاری، خانه‌ی فرهنگ گیلان میزبان گفتمانی با عنوان تالاب عینک، بازپویاسازی و به بهانه‌ی روز جهانی تالاب بود. سلسله نشست‌هایی در راستای معماری و شهر و با چاشنی نوآوری و امید و به طور بین‌رشته‌ای توسط اندیشکده‌ی برساو؛ نشست
پخش فیلم‌های مرتبط با معماری و شهر در رشت اندیشکده‌ی برساو با هدف ایجاد سکویی برای تعامل ایده‌ها در آبان ماه نود و هفت در رشت شکل گرفت. این گروه در بیانیه‌ی خود اینطور بیان می‌کند که «چه آگاه باشیم و چه نباشیم بدن و
عصر روز پنج‌‌شنبه سوم مرداد ماه جاری، خانه‌ی ترابی میزبان گروه برساو با رویدادی تحت عنوان :موسیقی و خیابان" بود. درب آبی خانه در ترکیب با پوستر زرد رنگ برنامه که تصویری نمادین از ترکیب خطوط عابر پیاده و پیانو را در خود داشت، دعوت
ضیاءالدین ملک‌محتشم زمان در جهان شرقی ما در دایره‌های کوچک و بزرگ می‌گذرد، باز می‌گذرد، می‌گذرد و باز می‌گردد. سهم گذشته و خاطره از شناخت و بصیرت ما از جهان و آن‌چه از جهان می‌خواهیم گاه چنان عمده است که صورتی آرمان‌شهری به خود می‌گیرد
همزمان با روز معمار، سوم اردیبشهت ماه 1398، اولین سمپوزیوم «نوآوری شهری و رشت آینده» با همکاری شهرداری و شورای اسلامی شهر رشت، دانشگاه گیلان، انجمن علمی دانشکده‌ی معماری و هنر، موسسه‌ی مردم نهاد معماری و گروه برساو با حضور جناب دکتر رضا رسولی و
عصر روز چهارشنبه، 8 اسفند ماه جاری، خانه‌ی فرهنگ گیلان میزبان گفتمانی با عنوان نان، عشق، پیاده‌راه بود. این گپ و گفت چهارمین نشست مرتبط با معماری و شهر گروه برساو در پاییز و زمستان سال جاری حساب می‌شود ... سلسله نشست‌هایی در راستای معماری
سعیده قرشی: معمار، پژوهشگر- دوات، زیباشهر خط سوّم نوعی طرز تفکر در عرفان ایرانی است که راه‌های نارفته و عوالم کشف نشده را پیشنهاد می‌کند. خط سوم، برگرفته از سخنی معروف از شمس تبریزی است به این صورت «...می‌گویمش: چون منکری، رها کن، برو. ما
شهاب‌الدین تصدیقی امروز همه‌ی ما ساعت‌ها سرمان در گوشی و کامپیوتر و تلویزیون و دیگر رسانه‌های دیجیتال است. چند ساعت از روزمان را غرق در این وسایلیم؟ ۳ سال پیش این زمان چقدر بود؟! بله... زندگی ما با سرعت سرسام‌آوری در حال شیرجه به درون
عصر روز یکشنبه، ۲۵ آذرماه جاری، تماشاخانه «استاد اکبر رادی» میزبان گفتمانی در راستای معماری و شهر بود؛ نشستی با چاشنی نوآوری و امید....در گوشه‌ای از سِن پیانیستی در حال نواختن، میز قدیمی از چوب گردو، دو صندلی لهستانی، یک ساعت قدیمی که هنوز کار می‌کند و جمعی با رنگ و نوای فرهیختگی، چه دانشجو، چه حرفه‌مند و پژوهشگر و مدرس و… همه چیز و همه کس بوی هویت اینجایی و هماهنگی فرم و محتوا را می‌داد…. قرار بود در مورد تعامل پیرامون شهر و متعلقاتش بشنوند و بگویند حتی آن صندلی‌های لهستانی و پیانو و پنکه یادگار مادربزرگ.عنوان جلسه «اندیش‌زایی فضای مصنوع» است؛ شاید در نگاه اول اندکی گنگ که البته بعدش مشخص شد هدف از آن ایجاد سکویی برای تعامل ایده‌هاست، ایده‌هایی امیدبخش و نوآورانه برآمده از دغدغه‌ها و در راه حرکت به سوی شهری دانش‌بنیان‌تر و فرهنگ‌سازتر، خانمی که ماجرا را هدایت می‌کرد اینطور می‌گفت و البته اینطور هم بود....
