- سلامتی
“کودکان به دلیل ذهن و بدن در حال رشدشان در برابر تغییرات محیطی آسیب پذیر هستند.”
– دکتر سامانتا احدوت ، دانشکده پزشکی دانشگاه مشترک المنافع ویرجینیا
احساسات مثبت در مورد یک مکان می‌تواند عاملی اساسی در تعیین فعال بودن و سالم بودن سبک زندگی کودکان باشد. ایجاد شهرهایی که فرصتی برای آزادی‌های روزمره و همچنین فعالیت‌های سازمان یافته مانند ورزش در اختیار کودکان قرار می‌دهد، می‌تواند به افزایش تناسب اندام، ایجاد سیستم ایمنی قوی‌تر و کاهش سطح استرس کمک کند.
تحرک مستقل کودکان برای رشد و تندرستی آنان حیاتی است زیرا منجر به افزایش فعالیت‌های جسمی، معاشرت و بهبود سلامت روانی می‌شود. یک محیط امن و ایمن در فضای باز که امکان تحرک مستقل را فراهم می‌کند، علاوه بر پشتیبانی از بازی کودکان، منافع طولانی مدتی، هم برای فرد و هم برای جامعه فراهم می‌کند. گزارش موسسه مطالعات سیاست توصیه‌هایی را برای بهبود تحرک مستقل کودکان ارائه کرده است. از جمله: اجرای اقدامات سختگیرانه در زمینه ایمنی جاده‌ها، کاهش وابستگی به اتومبیل، کاهش غلبه ترافیک در قلمرو عمومی و قرار دادن نیازهای کودکان در قلب برنامه‌ریزی فضایی و توسعه شهری.
تشویق فعالیت بدنی از طریق آزادی‌های روزمره
محله‌های قابل پیاده‌روی با ترکیبی از خدمات در نزدیکی مناطق مسکونی، موجب افزایش فعالیت بدنی و احساس اعتماد در محله می‌شود. نکته حائز اهمیت در مورد کودکان این است که به سادگی بزرگسالان امکان جابه‌جا شدن ندارند و مجاورت مقاصد موردنظر آنان به اراضی سبز در دسترس، همراه با تسهیلات و زیرساخت‌های پیاده‌روی و دوچرخه سواری برایشان بسیار مهم است.
- اقتصاد محلی
“فضاهای عمومی و مناطقی از شهرها که خانواده‌های دارای فرزند خردسال آن را انتخاب می‌کنند بهتر از هر ابزار بازاریابی‌ای نشان می‌دهد که آن منطقه تمیز، ایمن و سرگرم کننده است! این امر برای کسب‌وکار مشاغل خرده‌فروشی و کاربری‌های مربوط به اوقات فراغت به طرز قابل توجهی خوب است. ”
– راجر مادلین ، مدیرعامل سابق Argent Group PLC
جذب و حفظ نیروی کار ماهر برای آینده اجتماعی و اقتصادی یک شهر حیاتی است. شهرهایی که فعالیت‌های متنوع و در دسترس را ارائه می‌دهند برای همه از جمله کودکان و خانواده‌ها جذاب هستند. ترکیب این مورد با فضاهای عمومی سرزنده، تفریحی و با کاربری‌های مختلط می‌تواند باعث افزایش پیاده‌روی و ساعات فعال شود.
مکان‌های جذاب و سرزنده برای خانواده‌ها
با درک ارزش این اماکن در جذابیت بیشتر و رقابت اقتصادی شهرها، منافع عمومی و خصوصی ایجاب می‌کنند که مداخلات دوستدار کودک را در تحولات دخیل کنیم. شهرهایی مانند روتردام و ونکوور اقدامات جاه طلبانه‌ای را انجام داده‌اند تا بتوانند محیط شهری را برای خانواده‌ها جذاب کنند؛ نیروی کار ماهر را حفظ کنند و اقتصاد محلی را پیش ببرند. مدل‌های برنامه ریزی آن‌ها مسکن مناسب کودک، فضای عمومی نزدیک برای بازی، موقعیت مکانی امکانات و شبکه‌ای از مسیرهای ایمن را در نظر گرفته است. چنین اقداماتی در جذب خانواده‌های ثروتمند و دارای تحصیلات بالا موفق بوده‌است، اما اگر بخواهند از تشدید نابرابری‌های اجتماعی جلوگیری کنند، باید به فکر بهبود زندگی ساکنین فقیرتر نیز باشند.
- ایمنی
“حضور کودکان در فضاهای عمومی، موجب بازپس‌گیری این فضاها می‌شود. وقتی در اماکن عمومی کودکان و خانواده‌هایی باشند که در حال لذت بردن از فعالیت‌های فرهنگی هستند؛ معاملات مواد مخدر کمتر صورت می‌گیرد، فضای عمومی نیز تمیزتر و از امنیت بیشتری برخوردار می‌شود. ”
– نایانا برتاس ، بنیانگذار CriaCidade
ترافیک، آلودگی، جرم و تهدیدات دیگر همه مواردی هستند که بر آزادی‌های روزمره کودکان تأثیر می‌گذارند. از آنجا که کودکان با سایر استفاده کنندگان از خیابان برابر، اما آسیب پذیرتر هستند؛ طراحان مسئولیت ایجاد محیط‌های ایمن برای آنان را دارند.
بیشتر دوست‌دارکودک ، کمتر دوستدار اتومبیل
خیابان‌های عاری از مخاطرات ترافیکی می‌توانند سفرهای فعال‌تری (پیاده‌روی و دوچرخه سواری) را ایجاد کنند. تحقیق و آزمایش اولویت‌ها برای نیازهای مختلف کاربران، رویکردهای با تحرک بیشتر در طراحی خیابان را تشویق می‌کند و از تغییر رویکرد دوستدار اتومبیل به سوی رویکرد دوستدار کودک حمایت می‌کند.
“راهنمای جهانی طراحی خیابان” با تمرکز بر کیفیت زندگی، مردم را به جای اتومبیل در درجه اول قرار می دهد. هدف آن ایجاد یک استاندارد بین المللی جدید از طریق دیدن خیابان‌ها به عنوان فضاهای عمومی چند حالته به جای محورهای حرکتی است. می‌توان از طریق آرام‌سازی ترافیک، ایجاد شبکه‌های حمل‌ونقل فعال و فضاهای چند منظوره، اقداماتی را برای افزایش ایمنی انجام داد.
منبع: کتاب Cities Alive (Designing for urban childhoods)
ترجمه: کوثر بابایی
