رو به سوی یک دینامیزم نو
عصر روز یکشنبه، ۲۵ آذرماه جاری، تماشاخانه «استاد اکبر رادی» میزبان گفتمانی در راستای معماری و شهر بود؛ نشستی با چاشنی نوآوری و امید....در گوشه‌ای از سِن پیانیستی در حال نواختن، میز قدیمی از چوب گردو، دو صندلی لهستانی، یک ساعت قدیمی که هنوز کار می‌کند و جمعی با رنگ و نوای فرهیختگی، چه دانشجو، چه حرفه‌مند و پژوهشگر و مدرس و… همه چیز و همه کس بوی هویت اینجایی و هماهنگی فرم و محتوا را می‌داد…. قرار بود در مورد تعامل پیرامون شهر و متعلقاتش بشنوند و بگویند حتی آن صندلی‌های لهستانی و پیانو و پنکه یادگار مادربزرگ.عنوان جلسه «اندیش‌زایی فضای مصنوع» است؛ شاید در نگاه اول اندکی گنگ که البته بعدش مشخص شد هدف از آن ایجاد سکویی برای تعامل ایده‌هاست، ایده‌هایی امیدبخش و نوآورانه برآمده از دغدغه‌ها و در راه حرکت به سوی شهری دانش‌بنیان‌تر و فرهنگ‌سازتر، خانمی که ماجرا را هدایت می‌کرد اینطور می‌گفت و البته اینطور هم بود....